ความสุขที่เกิดจาการรักใครก็ได้

คนเราทุกคนมีชีวิตจิตใจเป็นของตัวเอง มีความรู้สึก มีทิฐิความคิดเป็นของตัวเอง ล้านคนล้านความคิด ไม่มีใครที่จะคิดอะไรเหมือนกันได้ทุกอย่าง แม้แต่คนที่เกิดมาเป็นฝาแฝดก็ไม่สามารถเหมือนกันได้ทุกอย่าง เช่นเดียวกับความรักของคน ล้านคน ก็ล้านความรัก ประเพณีปกติของคนทั่วไปที่ยึดถือกันมายาวนานก็คือ ผู้ชายต้องแต่งงานและรักกับผู้หญิง นี่คือจบแล้วไม่มีอะไรนอกเหนือจากนี้ นี่คือสิ่งที่เราเห็นกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ความรักนอกเหนือจากนี้นั่นคือความไม่ถูกต้องที่คนส่วนใหญ่มองและไม่เห็นด้วย เช่น ความรักของผู้ชายกับผู้ชาย ความรักของผู้หญิงกับผู้หญิง ความรักของกระเทยกับทอม ความรักของผู้หญิงอายุมากกับผู้ชายอายุน้อย ความรักของเด็กหนุ่มกับยายแก่ ความรักของเกย์กับกระเทย ความรักของทอมกับดี้ แล้วที่แปลกไปอีก คือความรักระหว่างเพื่อนกับพ่อตัวเอง ความรักระหว่างหลานสาวกับอา ความรักระหว่างเครือญาติกันเอง ความรักระหว่างครูกับนักเรียน ความรักระหว่างทายาทตระกูลสูงส่งกับผู้หญิงหากิน และอีกมากมายที่ความรักสามารถเกิดขึ้นได้ ทุกอย่างสามารถเป็นไปได้ทั้งนั้น  ถ้าเรามองทุกอย่างเป็นเรื่องของความรักและมองโลกให้กว้างขึ้นเราจะมีความสุขกับความรักที่เกิดขึ้นของคนสองคน ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในสถานะไหนก็ตาม ในเมือความรู้สึกของเขามีต่อกันและในสถานะที่ไม่สามารถรักกันได้ด้วยแล้วละก็ ไหนจะสังคม ไหนจะคนรอบข้าง ไหนจะครอบครัว คนเราไม่สามารถอยู่ได้แค่สองคนบนโลกถึงแม้จะรักกันมากแค่ไหนก็ตาม พวกเขาต้องการให้คนรอบข้างทุกคนยอมรับในตัวเขา และยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นกันทั้งนั้น ถ้าเราไปตัดสินแล้วว่าพวกเขาทำผิดเพียงแค่เพระว่าพวกเขารักกัน นั่นหมายถึงว่าเราไม่ได้เปิดใจยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ไม่มีอะไรผิด ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่สังคมไม่สามารถยอมรับได้ก็ตามนั่นเป็นเพราะยึดติดกับสิ่งที่เป็นปกติเท่านั้น ทุกคนสามารถจะรักใครก็ได้ทั้งนั้นไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในสถานะไหนก็ตาม ถ้าเพียงมีความรักให้กันอย่างบริสุทธิ์ใจ นั่นก็คงเพียงพอกับการอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขแล้ว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนเป็นเรื่องปกติทั้งสิ้น ไม่มีอะไรมากไป หรือไม่มีอะไรน้อยไป ทุกอย่างพอดี และถ้าทุกคนมองทุกอย่างเป็นปกติความสุขอย่างแรกที่จะได้รับคือความสุขทางใจมากกว่ากว่าความสุขทางกายมากมายนัก