ใบไม้ เวลา ความรัก

นานแสนนานมาแล้ว ยังมีใบไม้ใบหนึ่งแอบหลงรักท้องฟ้าที่แสนกว้างใหญ่ แต่มันไม่กล้าที่จะเอ่ยปากบอกท้องฟ้าเลยแม้สักครั้งเดียว ตลอดเวลาแสนนานที่มันอยู่กับต้นไม้  ใบไม้จะภาวนาไม่ให้ถึงฤดูใบไม้ผลิที่มันต้องร่วงหล่นไป สายลมที่พริ้วผ่านต่างก็รู้ดีว่าใบไม้รักท้องฟ้าขนาดไหน จนกระทั่งวันหนึ่งที่ฤดูใบไม้ผลิใกล้เข้ามา ต้นไม้สลัดใบหนาของมันในทันใด เจ้าใบไม้จึงร่วงหล่น แต่ในวินาทีนั้นสายลมได้พัดผ่านมาโอบอุ้มใบไม้ลอยละลิ่วสูงขึ้นๆ จนแทบจะเอื้อมถึงท้องฟ้ากว้างก็ว่าได้ แต่ไม่มีเสียงใดหลุดออกจากปากของใบไม้เช่นเคย ในช่วงเวลานี้ ใบไม้อยากจะลอยได้เช่นนี้นานๆ ท้องฟ่าช่างงดงามเหลือเกิน แต่แล้วสายลมก็อ่อนแรงที่โอบอุ้มใบไม้อีกต่อไป เจ้าใบไม้จึงร่วงหล่นบนพื้นดิน นานเท่าที่จะนานได้ไบไม้ได้เฝ้ามองท้องฟ้าอยู่เช่นนั้นจนกระทั่งตัวมันได้สลายลงไปกลายเป็นผงธุลีปลิวไหวลอยไปในท้องฟ้าไกลแสนไกล

เรื่องราวของใบไม้กับท้องฟ้าช่างเป็นเรื่องที่แสนเศร้า แม้แต่สายลมที่ช่วยใบไม้อยู่เสมอมาก็ไม่เป็นผล หากเจ้าใบไม้ไม่ได้บอกถึงความรู้สึกของตัวเองให้ท้องฟ้าได้รับรู้ เช่นเดียวกับชีวิตของเราซึ่งก็มีวันที่จะสลายกลายเป็นผงธุลีเช่นเดียวกับเจ้าใบไม้ วัน เวลาและฤดูกาลต่างก็หมุนเวียนผ่านไปตามวัฏจักร ไม่เคยคิดที่จะหยุดคอยหรือย้อนกลับไปให้เพื่อคนใดคนหนึ่งได้แก้ตัว หรือชดเชยในสิ่งที่ผิดพลาด

• หากวันนี้คุณรักใครสักคน แต่ไม่กล้าและกลัวคำตอบที่จะได้รับ คุณก็จะไม่มีวันรู้ได้เลยว่าคนนั้นคิดอย่างไรกับคุณ

• หากวันนี้มีคนที่รักคุณ เป็นห่วงคุณ และยืนเคียงข้างคุณ จงรักษา ทะนุถนอม วัน เวลา และคนคนนั้นไว้ เพราะวันหนึ่งคุณเมื่อคุณหันกลับมา คุณอาจจะไม่เจอแม้กระทั่งเงาของเขา

•  หากวันนี้คุณได้ทำสิ่งที่ผิดพลาด และเสียใจ จงเอ่ยคำว่า “ขอโทษ” ก่อนคำว่า “สายไป” จะปรากฏ

•  หากวันนี้มีคนที่ทำเพื่อคุณอยู่ จงเอ่ยคำว่า “ขอบคุณ” ก่อนที่วันหนึ่งคุณจะไม่ได้รับสิ่งนั้นอีก

•  หากวันนี้ คุณยังไม่ได้ในสิ่งคุณอยากทำ จงทำมัน เพราะวันหนึ่งคุณอาจจะไม่มีโอกาสได้ทำสิ่งนั้นอีกเลยก็เป็นได้

….”ใบไม้ เวลา ความรัก” ย่อมมีวันโรยลาและร่วงหล่นตามคืนวันที่ผันผ่าน …โปรดอย่าปล่อยให้ความรักรอนานจนไม่มีทางที่จะย้อนกลับไปได้อีกครั้ง…