การย้อนเวลา

ใครบอกว่าเราไม่สามารถย้อนเวลาได้ ใครบอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างไม่สามารถแก้ไขได้ และใครบอกว่าเวลาเป็นตัวกำหนดชีวิตคนเราให้ไม่สามารถอยู่กับที่ได้ บทนี้ขอพูดถึงในเรื่องของเวลาที่ใครหลายคนอาจจะยึดติด หรือคิดว่าเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง เอามาเป็นตัวกำหนดกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ในชีวิตเรา จนบางครั้งเราอาจจะลืมนึกถึงความเป็นจริง ที่มีเหตุและผลเข้ามาตัดสินไปด้วย ขอยกตัวอย่าง เช่น วันนี้ตอน 08.00 เดินออกจากบ้าน และกลับเข้าบ้านตอน 17.00 ถ้าถามว่าการเดินเข้าออกบ้าน เวลา 08.00 กับ 17.00 แตกต่างกันอย่างไร ทุกคนต้องบอกเหมือนกันว่าแตกต่างกันในเรื่องของเวลา แต่ถ้าเราใช้เหตุและผลมาตัดสินกันดูว่าถ้าไม่เอาเวลามาเป็นตัวยึดติดอะไร ถามว่า เดินออกจากบ้านกับเดินเข้าบ้าน มีอะไรเปลี่ยนไปไหม คำตอบคือไม่มีอะไรเปลี่ยนไป เพราะทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิมคือเดินเข้าเดินออก แล้วอะไรเปลี่ยน เพราะไม่ว่าเราจะเดินออกจากบ้านกี่โมง และเดินกลับเข้าบ้านกี่โมง ทุกอย่างก็คือเหมือนเดิม ทั้งสภาพแวดล้อม ไม่มีอะไรเสียหาย ไม่มีอะไรหายไป  บางคนบอกว่าเราไม่สามารถย้อนเวลาได้ แล้วถ้าเราไม่เอาเวลามายึดติด ทำไมเราจะย้อนไม่ได้ เราไม่สามารถย้อนทุกอย่างให้กลับมาดีเหมือนเดิมได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะย้อนอะไรไม่ได้เลย ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นมาและลงตัวที่สุดแล้ว จริงอยู่ที่เราไม่สามารถกลับไปแก้ไขในสิ่งที่เสียหาย สูญเสียไปได้ แต่เรายังสามารถทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้นได้ แค่เพียงเราคิดว่า เราทำ ไม่ใช่ จะทำ เวลาเป็นเพียงตัวบอกว่า ณ ขณะนั้นเป็นเวลาเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่เอามาบอกกับตัวเองว่าไม่สามารถย้อนกลับไปทำอะไรให้ดีได้อีกแล้ว ย้อนกลับไปแก้ไขอดีตไม่ได้อีกแล้ว ยกตัวอย่างเช่น เมื่อปีที่แล้วเราทำให้พ่อเสียใจมากเพราะเราเถียงเขาและไม่คุยกับเขาอีกเลยนับจากวันนั้น และทุกวันเราได้แต่มานั่งเสียใจในสิ่งที่ทำไป แล้วก็มานั่งคิดว่าเราไม่น่าทำอย่างนั้นเลย ไม่น่าเถียงพ่อเลย ไม่น่าเลย และถ้าย้อนเวลาได้เราจะไม่ทำอย่างนั้น แต่ปัจจุบันพ่อก็ยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็ได้แค่นั่งเสียใจ โดยไม่คิดจะทำอะไร คำถามคือ ปีที่แล้ว กับ ณ ปัจจุบัน แตกต่างกันอย่างไร คำตอบก็คงเหมือนเดิมคือเวลา แล้วถ้าตัดเวลาออกไป ถามว่าต่างกันอย่างไร คำตอบคือ บ้านก็อยู่ที่เดิม พ่อเราก็คนเดิม ทุกอย่างสภาพแวดล้อมก็ยังเหมือนเดิม แค่เราเดินเข้าไปหาท่านและพูดคำว่าขอโทษกับพ่อ เพื่อเป็นการบอกให้พ่อรู้ว่าเราได้สำนึกและรู้สึกผิดแค่ไหนที่เราทำไม่ดีกับท่าน เพราะเราย้อนเวลาไปบอกขอโทษท่าน แล้วไง ทุกอย่างก็จะดีขึ้น ความสัมพันธ์ดีขึ้น มีความสุขมากขึ้น แต่ถ้าเราไม่ทำ รอให้ทุกอย่างดำเนินต่อไปจนวันหนึ่งไม่มีพ่อ ให้พูดคำว่าขอโทษ วันนั้นแหละที่คุณจะรู้ได้เลยว่าไม่สามารถย้อนเวลาได้อย่างแท้จริง เพราะไม่มีพ่อคนเดิมที่คุณ ทำให้ท่านเสียใจอยู่ให้คุณขอโทษแล้ว มีเพียงธูป 1 ดอกที่ท่านจะได้แค่พูดพรรณนาในใจเท่านั้น แล้วท่านจะได้ยินคุณหรือเปล่า อันนี้ไม่มีใครตอบได้  ฉะนั้นเวลามันไม่ได้มีค่าเลย ถ้าเปรียบเทียบกับสิ่งที่ยังอยู่ตรงหน้า ไม่ว่าเวลาจะบอกเวลากี่นาที กี่ชั่วโมงแล้ว ก็ไม่เท่ากับว่าเราได้ทำทุกอย่างให้ดีและได้กลับไปแก้ไขในสิ่งที่ทำไม่ดีแล้วหรือยัง ใน ณ ขณะนั้น ที่สิ่งมีชีวิต ต่าง ๆ ยังหายใจและรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ต้องการจะบอกไป