ถ้าไม่อดทน ก็อย่าถามหาความสำเร็จ

อนุบาล ประถม มัธยมต้น มัธยมปลายหรือสายอาชีพ  มหาวิทยาลัย ทำงานที่ใฝ่ฝัน นี่คือรูปแบบปกติที่ทุกคนในสังคมต้องเดินตาม แต่คนรุ่นใหม่เมื่อเท้าก้าวพ้นจากรั้วมหาวิทยาลัย มีใบปริญญาอยู่ในครอบครอง ไขว่คว้าหางานที่ใช่ที่ชอบ เรียกเงินเดือนค่อนข้างสูงทั้งๆที่ยังไม่มีประสบการณ์ ทำงานไปได้สักพักไม่เอา ไม่ทน อยากอินดี้ เป็นเจ้าของกิจการสักอย่างทั้งๆที่ไม่มีความรู้อะไรแน่นๆสักอย่าง แต่อยากเป็นนายตัวเอง

เวลาผ่านไปได้อีกสักระยะ กิจการที่มีอยู่เงินเริ่มติดลบ เพราะนอกจากไม่มีประสบการณ์ในการบริหารทุกอย่างที่ตัวเป็นเจ้าของแล้ว ยังไม่ขวนขวายหาความรู้เพิ่มเติม เมื่อลู่ทางที่ปูไว้เริ่มไม่เป็นใจ ทางออกที่ง่ายและดีที่สุด ก็คือปิดกิจการ แล้วเดินหน้าหาสิ่งที่ใช่ต่อไป  เดินทางไปเรื่อยๆ อันไหนไม่ใช่ก็ทิ้งไม่ทน ไม่สนใจ เพราะฝืนความเป็นตัวเองไม่ได้ ลองกลับเข้าไปทำงานบริษัท เจ้านายกดดัน บรรยากาศการทำงานไม่เอื้ออำนวยต่อสุขภาพจิตที่ดี งานเร่ง กลับดึก ไม่ไหว ออก!

เป็นวังวนชีวิตต่อไปเรื่อยๆเนื่องจากเวลายังมีอีกเยอะ กว่าจะรู้ตัวว่า ไม่ใช่คนอดทนกับอะไรได้เลย อายุก็ปาเข้าไปเลข3 แต่ยังหาหลักยึดให้ชีวิตไม่ได้!

ไม่ต้องคิดหาวิถีทางมากมายหลายข้อปูทางแห่งความสำเร็จ ท่องแค่หนึ่งข้อให้ขึ้นใจ “ความอดทน” ลองแน่วแน่ตั้งใจในการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แล้วลงมือทำพร้อมสติ และปัญญาเพื่อรองรับปัญหา ที่สำคัญต้องอดทน ไม่มีผู้ประสบความสำเร็จคนไหน ไม่เจอปัญหาก่อนที่จะไปยืนอยู่จุดที่สูงกว่าคนอื่น คิดง่ายๆว่า อาหารทำให้ร่างกายเจริญเติบโตได้ฉันท์ใด ปัญหาก็ทำให้จิตใจและสติปัญญาเจริญเติบโตได้ฉันท์นั้น จงอดทนกับทุกปัญหาที่ผ่านเข้ามา ปลายทางแห่งความสำเร็จรออยู่เบื้องหน้าสำหรับนักสู้ตัวจริง

หลายๆคนมักทิ้งสิ่งที่ทำกลางคันเพราะท้อ และเหนื่อย ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่า อีกนิดเดียวก็จะสำเร็จแล้วนะ เหมือนกับเวลาที่เราขุดทองทองอยู่ลึกมาก เราก็ขุดๆๆๆจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ไม่มีวี่แววว่าจะเจอ สุดท้ายตัดสินใจเลิกขุด ทั้งๆที่ถ้าขุดอีกเพียงสองครั้งก็จะเจอทองที่หามานาน น่าเสียดายความพยายามที่เริ่มมาจริงๆ

อยากไปอยู่บนยอดเขา ก็ต้องเริ่มเดินจากตีนเขา ถ้านั่งฮอล์ขึ้นไปเลย ถึงแม้จะยืนอยู่ได้ เมื่อเจอลมหนาวปะทะมาวูบเดียวก็อาจจะสั่นและหนาวสะท้านจนอาจแข็งได้ เพราะไม่รู้วิธีการว่าจะอยู่อย่างไรกับอากาศแบบนี้ แต่ถ้าเดินขึ้นมาตั้งแต่ตีนเขาด้วยตัวเอง จะสามารถรับมือกับอากาศหนาวนี้ได้อย่างสบายๆ เพราะระหว่างทางเจอมาแล้วกับทุกสภาพอากาศ เมื่อถึงยอดเขา จึงยืนอยู่ได้อย่างมั่นคง

…อดทน เพื่อฝันและวันของเรา…