รักคนอื่นมากไปหรือเปล่า

เคยไหม…เดินทางไปหาคนใครคนหนึ่งทั้งๆที่หิวไส้แทบขาด

เคยไหม…อยากรีบไปถึงใครบางคนให้เร็วที่สุด เพราะกลัวเขารอนานทั้งๆที่ต้องเดินฝ่าเปลวแดดจนเหงื่อหยุดลงมาเป็นทาง

เคยไหม…ในขณะที่ใครบางคนอยู่ในสาย เมื่อมีสายเรียกซ้อนเข้ามาถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนที่คุยค้างจะไม่รับสายใคร รอคุยเสร็จแล้วโทรกลับ

เคยไหม…เวลาเห็นใครบางคนยุ่งก็อยากเข้าไปช่วยแม้งานตัวเองจะยังไม่เสร็จ

เคยไหม…ให้ใครบางคนโขกสับ ทั้งๆที่เป็นคนไม่ยอมใคร

เคยไหม…เวลารถติดไม่ขยับ จะขอลงจากรถแล้วใช้สองเท้ากึ่งเดินกึ่งวิ่งเพื่อหาทางที่เร็วที่สุด หรือยอมเดินจนถึงใครบางคน เพราะกลัวเขาจะหิวข้าวเพราะนัดกันไว้

รู้ไหม…ถ้าเราร้องขอให้ใครบางคนมาหา ในขณะที่เขาหิวไส้แทบขาด เขาอาจจะมา หรือไม่มาเลยก็เป็นได้

รู้ไหม…ถ้าแดดร้อนมากๆ ใครบางคนอาจจะขอเลื่อนนัดออกไป หรืออาจจะยกเลิกนัดแล้วบอกว่า ‘วันหลังนะ’ ก็เป็นได้

รู้ไหม…ในขณะที่ใครบางคนคุยกับเรา เมื่อมีสายเรียกซ้อน สำคัญหรือไม่สำคัญเขาอาจจะรับหมดแล้วให้เราถือสายรอ หรือวางไปก่อนก็เป็นได้

รู้ไหม…ถ้าใครบางคนเห็นเรายุ่ง แล้วงานเขายังไม่เสร็จ เขาก็อาจจะแค่มอง แล้วก้มหน้าก้มตาทำงานที่ยังไม่เสร็จของเขาต่อก็เป็นได้

รู้ไหม…ถ้ารถติดไม่ขยับ เขาอาจจะแค่โทรบอกว่า ‘รถติดมากๆ ไปสายนะ หรือไม่ก็วันหลังแล้วกันคงไปไม่ทัน’ ก็เป็นได้

…อย่ารักใครมากกว่ารักตัวเอง เพราะสุดท้ายแล้ว คนที่เหนื่อยที่สุดที่ต้องวิ่งตาม คือตัวเรา นอกจากจะโดนคนอื่นทำร้ายแล้ว อย่าทำร้ายตัวเองเป็นการซ้ำเติมอีกเลย…